Adipotide 2 mg injectie

Adipotide (ook bekend als FTPP of proapototisch peptide) doodt vetcellen, eenvoudig en duidelijk, door zich te richten op de bloedtoevoer van die cellen.Interessant is dat adipotide de bloedvaten in vetcellen kan onderscheiden van de bloedvaten in de rest van het lichaam en daarom zeer selectief is.Uit onderzoek bij apen blijkt dat adipotide niet alleen gewichtsverlies veroorzaakt, maar ook de insulinegevoeligheid verhoogt en een aantal effecten van type 2-diabetes compenseert.

Productgebruik: Dit PRODUCT IS UITSLUITEND BEDOELD ALS CHEMISCH ONDERZOEK.Deze benaming staat het gebruik van onderzoekschemicaliën uitsluitend toe voor in vitro testen en laboratoriumexperimenten.Alle productinformatie die op deze website beschikbaar is, is uitsluitend voor educatieve doeleinden.Lichamelijke introductie van welke aard dan ook bij mensen of dieren is bij wet ten strengste verboden.Dit product mag alleen worden gehanteerd door erkende, gekwalificeerde professionals.Dit product is geen medicijn, voedingsmiddel of cosmetisch middel en mag niet verkeerd worden gebrandmerkt, misbruikt of verkeerd worden vermeld als medicijn, voedingsmiddel of cosmetisch product.

Volgorde: Cys-Lys-Gly-Gly-Arg-Ala-Lys-Asp-Cys—Gly-Gly–(Lys-Leu-Ala-Lys-Leu-Ala-Lys)2
Molecuulformule: C152H252N44O42
Moleculair gewicht: 2611,41 g/mol

Adipotide werd in 2011 ontwikkeld en in fase I klinische onderzoeken geplaatst om het vermogen ervan om vetcellen te doden te onderzoeken.Uit tests bij resusapen is gebleken dat adipotide gerichte apoptose veroorzaakt in de bloedvaten van wit vetweefsel (vet).Zonder bloedtoevoer stierven de vetcellen eenvoudigweg af.Het nettoresultaat was snel gewichtsverlies, snelle afname van de body mass index (BMI) en verbeterde kenmerken van de insulineresistentie.Interessant is dat de behandeling met adipotide en het daaropvolgende vetverlies niet alleen het gewicht verbeterde, maar zelfs bijdroeg aan veranderingen in het eetgedrag.Apen die gewicht verloren met adipotide vertoonden ook een afname van de voedselconsumptie[1].

A. Percentage gewichtsverlies in controlegroepen (blauw) versus degenen die werden behandeld met adipotide (twee verschillende doses, weergegeven in rood)
B. Percentage verlaging van BMI (controle versus behandeling)

A. Toont de verandering in de insulinebehoefte (gebied onder de curve) voor behandelde (rood) en controlegroepen (blauw).De AUC werd berekend op basis van een IVGTT-test.
B. Toont de insulinegene index voor en na in de behandelings- (rood) en controlegroep (blauw).Behandelde groepen vertonen een dramatische afname van de insulinesecretie.
C. Verandering in koekjesconsumptie in behandelde (rode) en controlegroepen (blauw).

Het richten van adipotide op de bloedvaten die de vetcellen bedienen, kan worden gemedieerd door een eiwitreceptor die verbodsin wordt genoemd.Prohibitine is een membraaneiwit dat alleen voorkomt in bloedvaten die het witte vet bedienen en in kankercellen.Er is aangetoond dat adipotide zich associeert met dit eiwit[2].Als blijkt dat verbodsin alleen in vetvaten en kankerweefsel wordt aangetroffen, zullen adipotidetesten verantwoordelijk zijn voor het identificeren van een vetspecifiek doelwit dat niet alleen voor therapeutische doeleinden kan worden gebruikt, maar ook voor diagnostische doeleinden.